YKS’ye sadece 40 gün kaldı. Her yıl milyonlarca gencin kaderini şekillendiren bu zorlu süreç, artık son virajına girdi. Masalar biraz daha kalabalık, gözler biraz daha yorgun. Sırtlar kambur, eller kalem tutmaktan nasırlı. Ama kalpler umutla dolu.
Şu anda bu satırları okuyan nice öğrenci, belki de uykusuz bir gecenin sabahına uyanmak üzere. Belki kahvaltısını bile yapmadan deneme çözmeye oturacak. Evet, bu yol kolay değil. Evet, bazen insan kendi emeğine bile şüpheyle bakıyor. “Yapabilecek miyim?” sorusu içten içe kemiriyor.
Ama unutma sevgili öğrenci, bu yaşadığın yorgunluk boşuna değil. Gözlerin yaşarıyor çünkü hayallerin büyük. Belin ağrıyor çünkü üzerine büyük bir yük aldın. Kolların yoruluyor çünkü geleceğini inşa etmeye çalışıyorsun. Bunların hepsi bir emeğin, bir inancın göstergesi.
Şimdi artık pes etmek değil, sabretmek zamanı. Son 40 gün; bu zamana kadar öğrendiklerini pekiştirme, eksiklerini giderme, zihnini toparlama zamanı. Yarışı önde bitirenler değil, sonuna kadar sabredenler kazanır.
Yolunuz açık olsun.