Yaşam kimine göre henüz genç.

Kimine göre yaşlı.

Mesele bana soracak olursanız,

Ne gencim ne yaşlı…

Ben bu devrim insanı değilim, Bu dönemin epeyce bir gerisindeyim…

Benim gönlüm hala mektupları seviyor,

Hala mahcubiyet nedir yüreğimde hissediyor…

Hala plakaları görünce tuhaf bir hüzne dalıp gidiyor…

Ben hala minnet vefa arıyorum insanlarda,

Hala merhameti baz alıyorum iyi insan demek için gördüğüm meziyetler arasında…

Hala maddiyatı manevi değerlerimden sonraya koyuyorum.

Önceliklerim sıralamasında…

Kitap kokusunda huzur buluyor.

Müzik dinlerken kendime geliyorum…

Çocukları mutlu görünce yüzüm gülüyor,

Ağlayan birini görünce içim burkuluyor…

Ben hala eski adetlerle yaşıyor

Modern hayat denen rezilliği

Tüm benliğimde ret ediyorum…

Modernlik demek mutasyona uğramış, insanlık ise sağ olun ben böyle eski kafalı kalayım…

Benim modernlik anlayışım çok farklı,

Nezaket güler yüzlü olmak

Açı açığı korumak

Haksızlığın karşısında durmak

Teşekkür etmeyi özür dilemeyi bilmek

Dahası haddini hududunu bilmek,

İşte modernlik anlayışım benim bu ve buna benzer şeyler…

O yüzden sevilmez benim gibiler,

Çünkü doğruyu söyleyenler

Hiçbir devirde sevilmediler…

Güzel bir hafta sonu geçirmeniz dileğiyle selamlar, Sevgiler, Saygılar esenlikler dilerim.