Diyarbakır’da 1940’lı yıllarda iki gözde takım vardı; Yıldız Spor ve Ay Spor.
Sarı Lacivertli renkli Ayspor ile Sarı Kırmızı renkli Yıldız Gençlik kulüpleri, bugünkü Galatasaray ile Fenerbahçe gibi iki ezeli rakipti.
İki takım yıllarca birbirleriyle mücadele ettiler. Bu mücadeleye zaman zaman kentteki iki güçlü takım Hava gücü ile Kara gücü de katılıyordu. Bunların maçlarını kaçırmaz, zevkle izlerdik. Bu takımlarda oynayan Bozo Nedim, Çengel Şeğo, Toro (Turgut), Beleşçi Gündüz, Solak Sirop, Çiftkafa Memduh, Dökmeci Kemal, Penaltı Yılmaz, Zambo Selim, Cingöz Nazif, Kaleci Cemal, Zamora Erdoğan, Kampo Cahit, Çalım Nihat, Koto Behzat, Misbah, Lami, Zaza Şiko, Kara Mustafa, Ceylan Emin, Torik Edip, Demir Şeho, Hut Nezir, Seyyar Ekrem, Kırkayak Veysi, Teknik İhsan ve diğerleri, son 50 yıllık Diyarbakır Spor dünyasının starlarıydı… Tabii, işin en güzel yanı bunların hiç birinin para için spor yapmadığıydı. Onlar sporu amatör ruhla yaparlardı. Takımla bir yere gidildiğinde çoğu ceplerinden masraf bile yapar, formalarını, çoraplarını evlerine götürüp Annelerine, bacılarına yıkatır, ayakkabılarını kendi ceplerinden tamir ettirirlerdi.
Yıldız ve Ayspor takımlarının dışında Karacadağ ve Dicle spor takımları da kuruldu. Bu kulüplerde başlangıçta gelişme gösterirken sonraki yıllarda giderek zayıfladılar.
Bilindiği gibi; Sonraki yıllarda Dicle, Ayspor ve Yıldız Gençlik’in birleşmesiyle Diyarbakırspor kurulmuş oldu…
Yıldız Gençlik Kulübü o günlerde Ulucami’nin doğu köşesinde, Ayspor ise Ulucami’nin arkasında eskiden Müze olan Zinciriye Medresesinin karşısındaki binadaydı. Bu bina sonraki yıllarda Trahom Savaş Dispanseri olarak da bir süre kullanıldı.
Dispanser daha sonra Cahit Sıtkı Tarancı’nın doğduğu eve geçti.
Şu anda bu bina Cahit Sıtkı Tarancı Evi olarak ziyaretçilere açılmış.