Hayat, zaman zaman önümüze engeller çıkarır; bazen bizi zorlar, yorar, hatta vazgeçmeye yaklaştırır. Birden hayata tutunmanın güzelliği ortaya çıkar. Çünkü yaşamak, sadece nefes almak değildir; acıya rağmen gülümseyebilmek, yıkılmışken yeniden ayağa kalkabilmek, düşerken bile umutla elini uzatabilmektir.
Her insanın bir hikâyesi vardır. Kimi kayıplarla, kimi hastalıklarla, kimi de yalnızlıkla sınanır. Ama her birimizin içinde, bazen farkında bile olmadığımız bir direnç gizlidir. O dirençtir bizi sabahları yataktan kaldıran, geleceğe dair hayaller kurmamızı sağlayan.
Nice insanlar vardır engelli olmasına rağmen, artık hiçbir umudu kalmamasına rağmen hayat tutunmuş. Resimle, sporla hayata yeniden gülümsemiş. Ve artık her şeyi böyle kabullenmiş.
Hayata tutunmak, sadece büyük başarılar elde etmek demek değildir. Bazen küçücük bir adım bile kocaman bir direniştir. Bir fincan kahve eşliğinde kendine vakit ayırmak, sokakta bir çocuğun gülümsemesine karşılık vermek, en çaresiz anında bile bir dostun sesini duymak. Bunlar da hayata tutunmaktır. Ve evet, bu çok güzel bir şeydir.
Hayatın inişleri çıkışları vardır. Ama unutmayın, her karanlığın sonunda bir sabah, her kışın ardından bir bahar vardır. İnsanı ayakta tutan; geçmişi değil, geleceği hayal edebilmesidir.
Engellere rağmen hayata tutunun.
